Er bestaat een drijfveer en een motivatie om van de "Hanbalis" onderwerp te maken van aanval door de Kalaam theologen (die in het geheel gerepresenteerd worden door de pseudo-Ash'aris en Maturidis vandaag de dag) en dit is omdat de pseudo-Ash'aris dichter staan bij de Mu'tazilah dan dat ze staan bij abu al-Hasan al-Ash'ari persoonlijk (die de 'Aqidah van Imaam Ahmad aan het einde van zijn leven overnam). Hoewel dit alleen al een artikel vereist, moet er hier enige uitleg gegeven worden om een beter beeld te krijgen van waarom de "Hanbalis" belastert moeten worden ten overstaan van een van geen kwaad bewust publiek. Ten eerste: Er bestaat geen twijfel over dat Imaam Ahmad bin Hanbal de Sunnah belichaamde, met als betekenis; dat hij representeerde waar iedereen van de Salaf zich op bevond - van de Metgezellen tot aan de docenten van Imaam Ahmad - in de zaken van geloofsleer. Imaam Ahmad nam dat allemaal over en de statement keerde naar hem terug - zoals in de statement van wat waarheid is en valsheid - in de context van de groepen van Kalaam, de Jahmiyyah, de Mu'tazilah en de Kullaabiyyah. De leiderschap van de mensen van de Sunnah ging naar hem, wat zich manifesteerde in de beproeving van de zaak van de Koran. Imaam Ahmad representeerde de geloofsleer van abu Hanifah, Maalik, Shaafi'ee en alle andere grote Imaams van de religie. Hij is in feite de vlaggendrager van de Hadith, Sunnah, Aathar en van de Salafi geloofsleer en methodiek - in direct conflict met de mensen van al-ajsaam wal-a'raad, zij die zich ontleenden aan het spreken over Allah op basis van wat zij erfden en leenden van de Hellenistische Joden, Christenen en Sabianen in spraak gebaseerd op lichamen en symptomen (ajsaam, a'raad) Lees de volgende serie voor een uiteenzetting van dit onderwerp. Ten tweede: We moeten ons bewust zijn van een laag van verwarring in dat de label "Hanbali" verwijst naar een fiqh school, net zoals dat de labels Hanafi, Maliki en Shaafi'ee naar scholen van fiqh verwijzen en niet naar geloofsleren. Door te verwijzen naar een geloofsleer alszijnde "Hanbali" dan stelt dit bepaalde historische feiten bloot, zoals de ene die genoemd is in het eerste punt hierboven en zoals het feit dat alle Shaafi'ee en Hanbali geleerden uit die tijd verenigd waren op eenzelfde geloofsleer. Men kan simpwelweg kijken naar personen zoals Isma'il al-Muzani (o. 264H), Imaam al-Daarimi (o. 280H), ibn Surayj al-Shaafi'ee (o. 306H), ibn Jarir al-Tabari (o. 310H), ibn Khuzaymah (o. 311H), abu Bakr al-Ajurri (o. 360H), slechts als voorbeeld, om te zien dat hun geloofsleer niets anders is dan die van Imaam Ahmad, terwijl zij allemaal Shaafi'ee geleerden zijn. Dit stelt de hoax bloot van de pseudo-Ash'aries vandaag de dag, die de Hanbalis zoveel mogelijk proberen te isoleren. Voorzeker, het is voor niemand mogelijk om op de 'Aqeedah van de Salaf te zijn, of hij moet op de 'Aqeedah van Imaam Ahmad zijn. Het punt is hier dat er een Salafi geloofsleer is en hieraan werd vastgehouden door Hanafis, Malikis, Shaafi'ees en Hanbalis. Imaam Ahmad bin Hanbal heeft de Salafi geloofsleer gered met de hulp van Allah, tegen de Kalaam groeperingen, zij die wensen om de Ummah de geloofsleer op te leggen dat gebaseerd is op conceptuele instrumenten van de vorige naties, de Hellenistische Joden, Christenen en Sabianen. Abu Hanifah, Malik en Shaafi'ee verachtten allemaal de mensen van Kalaam (de taal van al-ajsaam wal-a'raad). Dus we moeten hier onder de labels uitkomen, en er zeker van zijn dat we de juiste gebruiken. Er is één Salafi geloofsleer en er zijn verschillende benaderingen in fiqh. Verschillende benaderingen in fiqh en de Salafi geloofsleer kunnen met elkaar samen gaan. En wanneer u kijkt naar de vele werken die geschreven zijn door hen op de Salafi geloofsleer, tussen de tweede en vierde eeuwen, dan ziet u dat de Hanafis, Malikis, Shaafi'ees en Hanbalis allemaal op een enkele 'Aqeedah zijn, in tegenstelling tot de ketterse Kalaam groeperingen die gedurende deze tijd van geen belang waren, veracht en vertrapt. Ten derde: Toevoegend aan het bovenstaande punt, zeggen wij dat er volgelingen zijn van de Salafi 'Aqeedah die abu Hanifah volgen in fiqh, volgelingen zijn van de Salafi 'Aqeedah die Malik volgen in fiqh, volgelingen zijn van de Salafi 'Aqeedah die Shaafi'ee volgen in fiqh, volgelingen zijn van de Salafi 'Aqeedah die Imaam Ahmad bin Hanbal volgen in fiqh - dit was allemaal aanwezig bij het ingaan van de vierde eeuw (na 300H). Echter, na gezegd te hebben wat er gezegd is in punt twee, afgezien van de afwijkingen van een handvol Hanbalis, bestaat er geen twijfel dat de geloofsleer van Ahl al-Sunnah, de Oprechte Salaf, gedragen werd via de Hanbalis, en op een bepaalde manier was het "Hanbalisme" (in de zin van geloofsleer, niet de fiqh school) niets anders dan de overgang van de 'Aqeedah van de Metgezellen en de Tabi'een. Ten vierde: Onder alle volgelingen van elk van deze vier scholen in fiqh waren er die afgeweken zijn van de Salafi 'Aqeedah van elk van die Imaams. Bijvoorbeeld, onder de Hanafis waren er Mu'tazilis, Jahmis, Raafidees, Qadaris enzovoorts. Dat dit moest gebeuren is niet vreemd, en net zoals dat er mensen zijn (zoals de Filosofen en Baatiniyyah) die zich toeschrijven aan de Profeten van Allah terwijl zij (de Profeten) vrij zijn van hen, evenzo zijn er die zich toeschrijven aan de Imaams terwijl die Imaams vrij zijn van deze mensen, of tenminste vrij zijn van hun uitspraken en meningen in geloofsleer. Echter, een feit dat hier opgemerkt moet worden is dat de volgelingen van Imaam Ahmad, hoewel sommige van hen waren afgeweken van de weg van Imaam Ahmad, dat de misleiding onder de Hanbalis miniscuul is vergeleken met de misleiding dat gevonden wordt onder de andere scholen. Wanneer u kijkt naar alle andere scholen, dan ziet u tajahhum, i'tizaal, tashayyu', jabar, verwerping van de khabar al-waahid, Tajseem (Hanafi Karraamiyyah), tashbeeh (Shaafi'ee Kurds), wahdat al-wujood (de grofste in tajseem en tashbeeh) enzovoorts. De volgelingen van Imaam Ahmad zijn over het algemeen het veiligst van fouten walhamdulillaah, en dit is dankzij hun nabijheid tot de hadith, sunnah en athaar, een erfenis van Imaam Ahmad zelf. Ten vijfde: Historisch gezien bestond de vijandschap tussen de Kalaam groeperingen en Imaam Ahmad en deze vijandschap is doorgegaan tot aan de dag van vandaag. De echte wrok is in werkelijkheid tegen Imaam Ahmad (die het licht van openbaring representeert, de hadith, de sunnah en de athaar) en zijn overwinning tegenover de gebroeders van de pseudo-Ash'aris en Maturidis, die de Mu'tazilah en Jahmiyyah zijn. Dit is zo doordat zij allemaal deelgenoot zijn in de fundamentele principes waarop hun hele theologie berust, die van huduth al-ajsaam en zijn belangrijkste uitgangspunt; "Wat niet verstoken is van hawaadith (gebeurtenissen), is Haadith (ontstaan)." Dus de nederlaag die Imaam Ahmad hen toebracht was een overwinning voor dat de Naql boven de 'Aql gaat (de Naql van de Koran en de Sunnah tegenover de 'Aql van de Hellenistische Joden, Christenen en Sabianen - waar de Kalaam groeperingen zich op bevonden: zie deze serie. Vandaar dat, terwijl Imaam Ahmad niet direct is aangevallen, de "Hanbalis" in het geheel aangevallen worden op basis van de fouten en vergissingen van een handvol onder hen, en dit dient een specifiek doel. Ten zesde: Door te opereren met als achtergrond de vijandschap tegen de mensen van de Sunnah en athaar, laten de pseudo-Ash'aris van vandaag de bossen en bomen die gevonden worden bij anderen (Hanafis, Malikis, Shaafi'ees) en richten zij zich op de takken die zij vonden onder sommige Hanbalis, met andere woorden, de fouten waarin zij vielen. Vervolgens overdrijven zij deze alle grenzen overschrijdend, de geschiedenis vervalsend of verdraaiend, en het doen voorkomen als ware het dat er geen grote afdwaling is geweest dan wat er gebeurde onder bepaalde Hanbalis. De realiteit is dat waar deze Hanbalis in vielen miniscuul en insignificant waren, en als wij hun fouten bevestigen, dan zijn zij niet van toepassing dan op een handvol mensen, waarvan sommige van hen ook onderdrukkend belasterd zijn, zoals al-Qaadee abu Ya'laa. Maar het doel van deze mensen is om de microscoop op deze Hanbalis te houden, zodat u niet ziet wat er bij andere aanwezig is aan veel grotere afdwaling en ketterij. Dit is onderdeel van de pseudo-Ash'ari oplichting vandaag en u zult deze academische fraudeurs zien, wanneer zij wensen op te roepen naar hun eigen Kalaam school, dat zij zullen beginnen met het onderwijzen van goedgelovige en naïeve studenten over de fouten waar deze Hanbalis in vielen (weliswaar vanuit een Jahmee, I'tizaalee perspectief), vaak zich baserend op het boek van ibn al-Jawzee Daf' Shubah al-Tashbih als een inleiding. De Kalaam geloofsleren kunnen niet van zichzelf staan, doordat de fitrah van de mensen hier weerstandig aan is (zie hoe al-Ghazali en al-Razi en ibn Sina het openlijk hier, hier en hier toegeven). Daarom moeten zij eerst wat "verzachting" op hen toepassen, ze doen weifelen en onrust onder hen zaaien. Bron: http://www.asharis.com/creed/
0 reacties:
Een reactie posten